Eeuwenlang worden mensen rond en in de kerk begraven. Tegen het einde van de 18e eeuw ontstaat de roep om begraafplaatsen buiten de bebouwde kom. Dat scheelt verzakkende vloeren in de kerken, het stinkt minder en is hygiënischer. Toch duurt het tot 1829 voordat koning Willem I een verbod uitvaardigt op begraven in de kerk.
In Zeist leidt dat tot de aanleg van de Oude Begraafplaats op een plek die destijds volledig buiten de bebouwing ligt. Tot in de jaren 60 van de 20e eeuw wordt hier begraven. Bekende Zeistenaren als Huydecoper, Pauw van Wieldrecht en de dames Walkart hebben er hun laatste rustplaats. In deze video ontdek je nog meer voorbeelden: Oude Begraafplaats.
De gevel van het poortgebouw bevat allerlei symbolen: een staartbijtende slang (cyclus van leven en dood), omlaag gerichte gedoofde fakkels (beëindigd leven), vlinders (onsterfelijke ziel) en een gevleugelde zandloper (de tijd vliegt). Kun je op een offerblok in de onderdoorgang het fossiel van het slakje vinden?
Het linkerdeel van het poortgebouw is tot 1898 doodgravershuis. Daarna jarenlang een wachtkamer en nu vergadert de stichting Oude Begraafplaats er. Het rechterdeel heeft gefungeerd als baarhuis en is nu expositieruimte met een ‘baar’ als prominent meubelstuk. Je kunt alles te weten komen over J.T. Grothe in de wisseltentoonstelling en over ‘begraven in Zeist’ in de permanente inrichting.
Rondleidingen
Voor iedereen die meer wil weten worden er vanaf 12:30 uur doorlopend rondleidingen gegeven met extra aandacht voor de rituelen op begraafplaatsen. Een vrijwillige bijdrage voor het onderhoud van de begraafplaats wordt op prijs gesteld.